chcę pisać o chwili o zwykłej prostocie marzyć o dniu, który mija o słowach codziennością tworzonych, sercem natchnionych ideologie, dalekie plany nie są dla mnie kroczkiem za kroczkiem kroczyć aby dojrzewać od nowa prawdę budować prawdziwą mocną i żywą więc niech chwila mija powoli i delektować się sobą pozwoli dowoli
O bycie okrutny
Co ja ci zrobiłam
Dlaczego doświadczasz mnie taką męką
Nie zniosę dnia następnego
Po co trwać
Jak matka problemów
Która wiele powiła
Piętno na sobie noszę
Smród rozdaję
Po co żyję
Po co powietrze zabieram
Same troski ze mnie zrodzone
Nikt mnie z nimi nie przygarnie
Kto spełna rozumu
Po co dalej chodzić
Posłaniec niszczenia
Bez wątpienia
O śmierci słodka
Przyjmij mnie
Niech serce co kocha
Już nie szlocha
tak bardzo pragnę
przytulenia w noc rozgwieżdżoną
dotyku kochanka
pocałunku ust drżących
ciepła rąk
jego ramion
magicznych chwil wspominanych o świcie
straszna męka duszy zakochanej
codziennie odtrącanej
czasem jest spotkanie
biegnę na nie
z trwogą serce bije
czy ja żyję
skąd ten dystans wytworzony
jak mur straszny
nieskończony
gdzie kres jego
czy doczekam tego
ktoś powiedział
dobrze mieć za kim tęsknić
chyba nie rozumiał
jaka to męka jest
kiedy codzienność umyka
a nie ma przyjaciela
któremu dusze powierzam
który ze mną zjednoczony
jest nieobecny
oddalony
w siebie zanurzony
czekam cierpliwie
obolała dusza
z każdą chwilą słabsza
może dziś będzie sygnał od niego
jedynego
o ileż proste byłoby życie
bez jedzenia
bez picia
bez bycia
ależ byłoby pięknie
nie trudzić się
nie robić
nie nużyć
cudownie byłoby leżeć
patrzeć i wąchać
i się nudzić
błogosławione lenistwo
nie do opisania
nie do zobaczenia
nie do realizowania
życie jest jak łza
przezroczysta jak się rodzi
słona jak płynie
i zabrudzona jak schnie
gdzieś na chodniku
czasem nie doleci
starta
czasem do ust dopłynie
przesłanie zostawiwszy na ustach
nie zawsze przesolone
czasem pachnące radością
solą magiczną
duszą mistyczną
nie wzdrygaj się wiec
przed jej smakiem
próbuj
dostojnie kosztuj
i dozuj powoli
do ostatniego tchnienia
bez lęku istnienia