Wpis 2024-01-31, 12:59

Jak małe dziecko w starości swojej
Oddaje swój byt w obce ręce
Śpi słodko już prawie nieba dosięga
Czasem obdarzy spojrzeniem, aniołkiem nazwie
I wraca do bajki dostępnej tylko niektórym
Kawa przy łóżku szybko wystygła
Dłoń ciepła znak daje dotykiem znaczącym
Słów mało, nieszkodzi
Wiem wszystko
Nie trzeba
Zostaję przy łóżku i czekam na Ciebie
Dotykiem znów budzę
Wstajemy mój drogi
Bajka poczeka
Jeszcze tu jesteś
Tu dla nich dla ciebie
Jeszcze nie teraz
Nie możesz nie wolno
Mimo iż chciałbyś
Że tęsknisz
Że serce rozdarte
Pomiędzy miłością tutaj oraz tamtą
Poczekać zostaje i wytrwać troszeczkę
Nim całkiem popedzisz do bajki.