wątpliwości

co pisać

pytam siebie sama

życie szybko płynie

jest jak strumyk

jak rzeka

co wyrwie się czasem

lub zaś schnie

ale cudem znanym tylko sobie

woda dalej w nim płynie

i końca źródła

nie widać w ogóle

ciekawe czy kiedyś pisać zaprzestanę

czy moje słowa z duszy ulepione

oddechem niesione

dadzą ukojenie

innej duszy

zanim

ktoś mówiąc dość

przyjdzie

i zakończy bycie

i nic już nie napiszę

nie ulepię tobie

żadnej głoski nie wyda serce me spragnione

czy kiedyś usłyszę w oddali w zaświatach

napisała to do mnie

to o moich latach

czy miło zakończywszy życie

usłyszę nad grobem

ta to miała życie

czy będzie jakaś

choć jedna istota

dla której

srebrem będzie

paplanina moja

czy zda się to komu

cóż

może się dowiem

będę czekała w cieniu stwórcy mego

jakiego jednego

słowa mi miłego